Przebywając na słońcu należy pić duże ilości płynów, najlepiej wody (nigdy alkoholu).

Zaleca się schodzenie z miejsc nasłonecznionych w godzinach największej jego ekspozycji, czyli między 12 a 15.

Zalecenia mówią także o stopniowym zażywaniu kąpieli słonecznych. Nie powinniśmy od razu, zaraz po przyjeździe cały dzień „leżeć plackiem” na plaży (chyba, że następny chcemy spędzić lecząc poparzenia słoneczne).

Najzdrowiej opalać się w ruchu, aktywnie – wówczas opalenizna jest równomierna.

Słońce wysusza skórę, również tę na twarzy, pokrytą trądzikiem. Wstępnie powoduje to zniknięcie krostek i zasuszenie zmian zapalnych. Jednak gruczoły łojowe chcąc przeciwdziałać temu nadmiernemu wysuszeniu, będą produkować nadmierne ilości sebum. Skutek będzie taki, że po zakończonym okresie intensywnego opalania krostki powrócą w zdwojonej ilości. Dlatego też twarz szczególnie należy natłuszczać przed ekspozycją na Słońce.

Co jeszcze wiedzieć warto?

W czasie zażywania niektórych leków, powinniśmy też uważać na Słońce, a wręcz go unikać. Dotyczy to:

• terapii antybiotykami;
• osób przyjmujących doustne środki antykoncepcyjne;
• chorych na cukrzycę, przyjmujących leki doustne;
• leków uspokajających i antydepresyjnych;
• maści dermatologicznych.

Słońce jest nie tylko źródłem przyjemności, wpływa też na powstawanie witaminy D, biorącej bardzo ważny udział w metabolizmie kości oraz działa antydepresyjnie. Mądrze stosowane, leczy z trądziku. Pamiętajmy jednak, że i z nim można przesadzić. Stosowanie powyższych rad powinno zapewnić nie tylko piękną opaleniznę, ale też miłe wspomnienia z wakacji.